In 1 Korintiërs
13 staat dat de liefde blij is met de waarheid. Logisch, want liefde en
waarheid horen bij elkaar. Ze willen niet zonder elkaar. Het zijn twee kanten
van dezelfde medaille. Laat je één van beiden weg dan ontstaat een anomalie,
een afwijking, een tegenstrijdigheid.
Liefde zonder
waarheid is sentimentaliteit, hypocrisie, het zijn gevoelens zonder basis. Deze
liefde is oppervlakkig en van korte duur. Ze is blind en daardoor niet
ongevaarlijk.
En wat is
waarheid zonder liefde?
Dat is
fundamentalisme!
Fundamentalisme
is een monster. Het betekent een waarheid uitschreeuwen zonder enige
belangstelling of liefde voor de ontvanger. Het is een zonde tegen God en de
mensheid. Een voorbeeld van waarheid zonder liefde zijn militante moslims. Zij
denken de waarheid in pacht te hebben en schreeuwen die de mensheid toe. Maar
ook christenen kunnen er wat van! Voorbeelden te over in de geschiedenis.
Onlangs zag ik een tv programma over een fundamentalistische kerk in Amerika.
Regelmatig trekken zij naar de invalswegen van de stad en demonstreren daar met
grote borden waarop staat: God haat homo's! Afgezien van het feit dat deze zin
bijbels onwaar is - God haat de zonde, maar Hij strekt liefdevol zijn armen uit
naar uit alle mensen - kun je op deze manier nooit één ziel bereiken voor het
koninkrijk van God.
Fundamentalisten
schreeuwen en maken een hoop lawaai, maar het zijn volgens Paulus in 1
Korintiërs 13, 'nullen' omdat ze geen liefde hebben. Waarheid zonder liefde is
nooit meer dan een schreeuw die altijd het doel zal missen. Waarheid met liefde
is een boodschap voor de wereld. De mensen om u heen snakken naar beiden; ze
verlangen naar waarheid die ingebed is in liefde.
