Jarenlang heb ik
Gods wil gezien als een lijn die van A naar B loopt. Mijn opgave was het om op
die lijn te balanceren en er niet van af te wijken. Zo zie ik Gods wil – op een
enkele uitzondering na – echter niet meer.
Ik ervaar Gods
wil, na vele jaren leven met Hem, als een raamwerk waarbinnen ik mij vrij mag
bewegen. Zolang ik binnen dat raamwerk blijf leef ik naar de wil van God.
Verlaat ik dat raamwerk dan verlaat ik god en datgene wat Hij van mij wil.
Zo gaan ouders
ook met hun kinderen om. Zij geven het raamwerk aan waarbinnen het kind zich
vrij mag bewegen. Bijvoorbeeld stellen ouders bepaalde voorwaarden waaraan
vriendjes of vriendinnetjes moeten voldoen (netjes opgevoed, beleefd, sociaal,
etc.). Vervolgens laten zij het aan hun kind over welk vriendinnetje of
vriendje het kiest.
Zo is het ook in
onze relatie met God. Hij heeft ons door Zijn Woord een heel duidelijk raamwerk
gegeven waarbinnen wij ons vrij mogen bewegen. Bijvoorbeeld wil Hij dat wij
onze naasten liefhebben. Dat is het raamwerk waarbinnen wij met anderen moeten
omgaan. Hoe wij die liefde voor onze naaste vervolgens invullen mogen wij zelf
kiezen. Dat is de vrijheid die God ons geeft.
Natuurlijk kan
het ook gebeuren dat God ons een heel specifieke opdracht geeft. Dan wordt Gods
wil weer een lijn, die zich echter altijd binnen Zijn raamwerk afspeelt.
Morgen: wat als
anderen een profetie over ons hebben ontvangen en ons willen voorschrijven wat
wij moeten doen?
