In Duitsland is
heibel ontstaan over het besnijden van jongetjes. Dat zou een ingreep zijn in
het privé leven van kinderen, die nog geen mening hebben en zich niet kunnen
verzetten.
Lijkt
oppervlakkig gezien wel iets voor te zeggen. Maar, als je even doordenkt kom je
tot de conclusie dat ouders heel veel voor kinderen besluiten zonder dat
kinderen daarin een stem hebben. Denk eens aan godsdienst of geen godsdienst,
opvoeding, opleiding, culturele ontwikkeling, sport, medische verzorging, sociaal
leven. Dat wordt in de beginjaren allemaal bepaald door de ouders. Het gaat
daarbij om zaken die het leven van een kind veel en veel meer beïnvloeden dan
een besnijdenis. Daarbij komt dat besnijdenis vast verankerd is in de
geschiedenis, de traditie en het geloof van het Jodendom (en andere religies).
Ineens hebben 'moderne geesten' problemen met deze praktijken. Zou daar echt
niets anders achter steken?
Wat mij echter
het meest verbaast is waarom diezelfde mensen niet protesteren tegen de
miljoenen abortussen die ieder jaar doorgevoerd worden in Europa. Dat is toch
ook een ingreep in het leven van iemand anders! Een ingreep die oneindig veel
verder gaat dan een besnijdenis. Wordt de foetus naar haar of zijn mening
gevraagd? Waarom is de kleine ingreep van een besnijdenis zo verschrikkelijk en
een dodende abortus niet? Wie mij de logica daarvan kan uitleggen mag het
proberen. Het ruikt naar domme selectieve verontwaardiging.
