De afgelopen
dagen hebben wij nagedacht over waarheid die alleen in en door liefde
gecommuniceerd kan worden. En liefde kan alleen maar zichtbaar worden door
daden. De verkondiging van het Evangelie mag daarom niet uitsluitend bestaan
uit woorden. Het moet een levenshouding zijn. Onze woorden moeten gedragen en
bevestigd worden door onze daden.
Ik ken een
echtpaar dat, met iedereen die het horen wil, over Jezus spreekt. In hun daden
merk je echter niet dat ze de Heer toebehoren. Ja, ik weet dat ik niet mag
oordelen, maar ik schrijf het toch maar even op zoals ik het ervaar: het zijn
nare, vervelende, drammerige mensen, die geen hand uitsteken als iemand hulp
nodig heeft. Zij proberen de waarheid te communiceren zonder dat ze enig interesse
hebben voor de 'ontvanger'. Zij communiceren de waarheid zonder liefde. DAT
GAAT NIET! Buitenstaanders die naar hun leven kijken rennen weg in plaats dat
ze uit jaloersheid tot Jezus getrokken worden.
Eigenlijk zijn
het goede prototypen van een uitwas in het christendom, waarin uitsluitend het
woord telt en niet de daad. Het is een karikatuur van het christendom, zoals
het ook een leugen is als wij geloven dat wij de weg tot God kunnen verdienen
door onze goede daden.
Sola fida (door
geloof alleen). Jazeker, maar dat geloof heeft alleen maar waarde, en wordt
alleen bevestigd, als het zichtbaar wordt in onze daden en in onze werken.
Jacobus schreef (2:26): " Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is
ook geloof zonder daden dood". Dat betekent dat er zonder daden geen
geloof is. Zoals er geen waarheid gecommuniceerd kan worden zonder liefde.
