In de put praten

Je hoeft de tv maar aan te zetten en je wordt gebombardeerd met gedachten en beelden over de verschrikkelijke crisis waarin wij ons bevinden. En zo praten wij elkaar dag na dag de put in. In plaats van positief de handen uit de mouwen te steken jammeren we gezellig samen over hoe slecht wij het hebben. Daardoor wordt het probleem niet kleiner maar groter. Het wordt een zichzelf vervullende profetie.

Ja, ik weet best dat mensen die het voor de 'crisis' niet breed hadden nu echt in de problemen zijn, maar dat geldt niet voor de meesten van ons. De meesten van ons moeten de broekriem 3,2 procent aantrekken. Nou en? Gewoon doen. En niet beginnen met de giften te schrappen, want dan schieten wij onszelf in de voet. Dan lopen wij de fantastische beloften mis die God ons aanbiedt als we geven voor Zijn dienst. Nee, de broekriem aantrekken en daar sparen waar onze uitgaven sowieso onzinnig zijn. Geen geld meer voor de lotto. Niet meer meedoen met de waanzin om ons steeds zo te willen kleden zoals de commercie ons dat voorschrijft. Minder sms boodschappen versturen, het nieuwe bankstel even uitstellen ...

Laten wij ophouden over een crisis te jammeren, maar vol vertrouwen uitkijken naar de toekomst. Die is voor een christen sowieso rooskleurig. Toch!

Morgen: Valse zekerheid